Drogę pomiędzy Janikowem a Mechowem wyrównują. Jak zostawią to tak jak jest teraz to według mnie przedtem było lepiej, niby poszerzone, ale jakby więcej piachu.

Opony w Superiorze - poprawiane po raz n-ty. Zostawiłem spuszczone powietrze na noc, z oponami opartymi na wewnętrznym rowku obręczy. Następnego dnia nawaliłem płynu do naczyń na ranty opony i obręczy. Kompresor z nakładką na prestę i wreszcie w miarę opony ułożyły się. Ale idealnie nie jest. Obręcze są proste jak ch... chrust :)

Późnopopołudniowy wyjazd. Przez przypadek tematem przewodnim wycieczki stały się poznańskie mosty i mosteczki. Ma mostku miedzy Stawami Strzeszyńskimi a Jeziorem Strzeszyńskim spędziliśmy z synem dziesięć minut.

Wróciliśmy przez Cytadelę (tam obowiązkowa przerwa przy czołgach) i Wartostradę.

Piedziesiąty wypad na rowerze w tym roku.

...w Dębogórze, walcząc z wiatrem. Wilka nie znalazłem, na ślady krwi też się nie natknąłem.

Kolej na rower, czyli ścieżka rowerowa przez powiat nowosolski. Trasa jest zbudowana na nasypie kolejowym dawnej kolei parowej i składa się z dwóch odcinków: Sławocin - Otyń (30 km) i Nowa Sól - Stypułów (18 km). Łącznikiem pomiędzy tymi odcinkami są DDRki w Nowej Soli, więc lepiej sobie podzielić to na dwie części.

Dzisiaj zaliczyliśmy ten dłuższy odcinek w te i z powrotem. Przygodę rozpoczęliśmy w Kolsku, czyli drugiej miejscowości przez którą biegnie trasa, od granicy województwa wielkopolskiego. Dlaczego nie od początku trasy - o tym później. Ścieżka jest bardzo podobna do tej którą zaliczyliśmy dwa tygodnie temu, czyli Oborniki - Stobnica. Pogoda dzisiaj dopisywała, więc ludzi było sporo. Szoszoni, ludzie z dziećmi, rolkowcy, sakwiarze, MTBowcy - ogólnie wszyscy co jeżdżą na rowerach. Z przyczepką prócz nas była jeszcze jedna rodzinka, plus jeden gościu z psem w przyczepce.
Do Otynia jechało się przyjemnie, średnią prędkość mieliśmy nawet powyżej 20 km/h, wracając trochę wiatr przeszkadzał więc średnia spadła.






Wyremontowany i oświetlony most w Stanach robi wrażenie.



W Otyniu prócz Rynku, chciałem też zobaczyć ruiny zamku, ale nie znalazłem drogi, którą mógłbym dojechać z przyczepką, więc temat odpuściłem.


Na moście w Stanach zatrzymaliśmy w obie strony, była to główna atrakcja dzisiejszego dnia. Most wybudowany został w 1908 roku, zniszczony w trakcie wojny i odbudowany w 1955 roku. W wyniku powodzi w 1997 roku naruszona została konstrukcja mostu, zniszczone zostały nasypy kolejowe w sąsiedniej wsi i zakończono kurowanie pociągów na linii Wolsztyn - Żagań. Był to to najdłuższy żelazny most kolejowy w Europie na rzece.
















Z przyczepką żeby zmieścić się między barierkami musiałem hamować praktycznie do zera. Po otwarciu trasy był problem z ludźmi wjeżdżającymi na ścieżkę skuterami czy quadami, więc są potrzebne.






Odcinek Kolsko - Sławocin to ślepa droga kończąca się na granicy województw. Dodatkowo jest tam postawiony płot przeciwko rozprzestrzenianiu się ASF. Lecz chciałem mieć poniższe ujęcie i synowi pokazać, że na trasie którą pokonaliśmy były kiedyś tory. Najpierw młodego przerzuciłem przez ogrodzenie, a potem sam je pokonałem. Znalazłem w internecie, że na widocznych na zdjęciu podkładach była tabliczka z napisem "Granica PKP PLK", ale ją ktoś zagibał. Ten odcinek nie jest chyba zbyt popularny, bo po drodze spotkaliśmy tylko pięcioro rowerzystów.


Wracając zatrzymaliśmy się w Wolsztynie przy parowozowni, tak żeby podtrzymać klimat dzisiejszej wyprawy.




Wycieczka udana. Zabrałem ze sobą kamerkę, więc w najbliższym czasie powstanie też krótki film o tym miejscu. W planach mam kolejne tego typu trasy z przyczepką. Może nawet pokuszę się o stworzenie listy w formie poradnika, gdzie wybrać się z przyczepką rowerową. Trasę Nowa Sól - Stypułów też pokonam z przyczepką, jak nie w tym roku to w przyszłym.
Ponad sześćdziesiąt  kilometrów ciągnąc zestaw z załadowanym bagażnikiem i czuję się jakbym zrobił setkę. Ale to pozytywne zmęczenie, trzy nowe gminy zaliczone, cały dzień spędzony z synem.
Więcej informacji o trasie Kolej na rower można znaleźć na facebooku ścieżki i na lokalnym babskim blogu rowerowym.
PozdRower!



Pokaż trasę GPS

Międzyzmiana. Rano na Wartostradzie spotkałem sarnę, a w Puszczy Zielonka są dwie watahy wilków.

Na jutro mam zaplanowaną wyprawę z przyczepką i młodym. Oczywiście do innego województwa.

Późnopopołudniowy wypad pod wodociągi na Morasku. Ciemne chmury zbierały się na północ od Poznania i obawiałem się powtórki z grudnia. Na szczęście wiatr mi sprzyjał i jechałem przy prawie bezchmurnym niebie. Pod wodaociągami taki syf, że na zdjęciu ledwo widać gdzie leży mój rower.
Zakupiony przeze mnie pistolet do kompresora z końcówką do pompowania wentyli typu presta pomógł w ułożeniu nowych opon w  Superiorze. Minimalne bicie jeszcze jest, ale da się jeździć. W wolnej chwili to zrobię, bo została mi jeszcze wymiana napędu w Authorze. 

W trójkę pojechaliśmy kupić bojownika. Kiedyś miałem już dwa, więc akwarium zostało. Po drodze zaliczyliśmy rundkę wokół Cytadeli. A tam dzikie tłumy, więc tylko na krótko zatrzymaliśmy się przy muzeum uzbrojenia, żeby młody zerknął na czołgi i samoloty.